گاهی وقت ها کلی مینویسی

تایپ میکنی! -آن هم به بدبختی! با کیبوردی که علائم فارسی ندارد!-

و ته دلت شک میکنی که آیا نوشتن اینها درست بوده یا نه

ته دلت از خدا شرم داری که نکند نباید بگویم

که نکند نگفتنش و ننوشتنش بهتر باشد

بعد دقیقا در لحظه ی آخر کامپیوترت هنگ میکند و همه چیز در یک ثانیه میپرد!

در اینجاست که حس میکنی نباید آن چیزها را مینوشتی!

حس میکنی شاید خدا میخواسته چیزهایی در تو هنوز هم راز باشد... 

و با خودت میگویی: شاید وقتی دیگر...

پ.ن: شما هم این حس رو تجربه کردید؟